تلنگر ترنم سکوت....

بيشتر به آشوب مي ماند و عصيان

غوغايي به پا كرده اند..

كلمات..!

در تقلايي كه مي كنند، ديوارهاي ذهن و بودنت را مي خراشند..

در تقلايي براي كورسوي رهايي...

آوار كه شوند ذهنت را به نفس خواهند انداخت..

بماند كه عصيانشان رمقي براي تو نمي گذارد...

پوچي كه بزند شكُفتِ وجودتْ، نيستي پس مي اندازد..

آبستن تمام خون آبه هاي زمان

در تكاپوي نفسي خشكيده كه همه جانت را به عاريت گيرد

نگاهت پس كلماتت مي ماند.. جا...

بارش ستبر اندوه زمان

نيوش گوش هايت..

و نجواي خنده لبان مُهر اندود

بوسه ی نگاهت...

سنگيني بوي تو بر مشامم، سال هاست.. سال هاست..
.
.
.
تلنگرِ ترنمِ سكوتِ گرفته يِ ردِ گذرِ خيالِ تو...

همين شايد

قسمت خيال من باشد..

آري..

همين تلنگرِ ترنمِ سكوتِ گرفته يِ ردِ گذرِ خيالِ تو...

                                              «بهرام زندی»

تا شاید وقتی دیگر

خـــدا نگهــــــــدار

 شــــــــــاد باشیــــــد....غزل